از جمع والیبال بازان متقدم ایران و آنهایی که به روایتی نخستین تیم ملی ایران را برای شرکت در مسابقات انتخابی بازی های المپیک دهلی نو تشکیل داده بودند چند نام در اذهان عمومی نقشی برجسته دارد.

یکی از این نامداران محمود مطلق است که در کسب مدال برنز بازی های آسیایی 1966 نقشی برجسته داشت. از آن جمع متاسفانه مردانی همانند مجتبی مرتضوی، چنگیز انصاری، محمد همت یار، خلیل پاک نظر از دار دنیا رفته اند و خداوند حسن کرد، مسعود صالحیه، حسن کبیری را حفظ کند.

مطلق اما بازیکنی بود که در کنار تحصیلات عالیه همواره سر مرز خود راه می رفت و بدون حاشیه بود، با فاصله ای که با دیگران حفظ می کرد همیشه مورد احترام خاص و عام بود. نگارنده یکبار بازی محمود خان را دیده است که به تعریفی شباهت زیادی با بازیکن کامل تاریخ حسن کرد داشت.

محمود خان سال ها است که در کالیفرنیا آمریکا زندگی می کند و از دور رخداد های والیبال را زیر نظر دارد اما زندگی اش را با والیبال گره نزده است.

مهندس حسین بهرام صفت در توصیف محمود مطلق و برخی از هم دوره هایش به البرز ورزشی می گوید: او متولد 1317 و حسن کرد متولد 1320 بوده اند، کرد یک هنرمند واقعی بود و محمود مطلق نیز مانند حسن آقا در توپ گیری داخل میدان اسپک با استفاده از مچ دست و دفاع روی تور تمام و کمال و شش دانگ بودند. در دانشکده علم کاپیتان تیم ما بود و سرویس هایش مانند تمامی مهارت های او حرف نداشت در آن دوران بازیکنان خوبی داشتیم مانند جهانگیر قوام که یکی از با معرفت ترین ها و بهترین های والیبال کشور ما بود اما آنچه که از محمود مطلق به عنوان وجه ممیزه می توان نام برد اینکه زندگی منزه و منظمی داشت و با سبک خاصی والیبال بازی می کرد.

انسان با شخصیتی که حیف می دانم نسل جوان والیبال ما آنها را نشناسد سال های سال همانند آقای کرد در باشگاه تهران جوان بازی کرد و از شاگردان مرحوم حسین جبارزادگان بود. سال 1345 به اتفاق ایشان و مسعود خان صالح و دیگر بازیکنانی یادکرده اند مقابل تیم آذربایجان شوروی که بازیکنان بزرگی مانند آقا یوف را داشت بازی کرده ایم، هنوز هم کم و بیش با ایشان در تماس هستم و خوشحال ام که در این سنین سالم و تندرست زندگی می کند.

گفت و گو: جمشید حمیدی