در حالی که تیم رنجبر در سال 1972 همه بازی ها را برد، تیم تحت هدایت حشمت مهاجرانی در چهار سال بعد از موفقیت خود در زمین خانگی بدون دریافت یک گل در هر چهار بازی پیروز شد.

شکست 1 - صفر آنها از کویت در فینال که در حضور 100000 تماشاگر در تهران برگزار شد - آنها را به تنها کشوری در تاریخ مسابقات تبدیل کرد که در سه نوبت متوالی عنوان قهرمانی را کسب کرده است، اما این تنها یکی از بسیاری از دستاوردهای برجسته تحت هدایت مهاجرانی بود.

استاد مهاجرانی همچنین آنها را به یک حضور بی سابقه در یک چهارم نهایی در المپیک 1976 برد و آنها را به اولین جام جهانی فوتبال در سال 1978 رساند، قبل از اینکه دو سال بعد در اولین حضورشان در جام ملت های آسیا، امارات متحده عربی را هدایت کرد.

تاریخ فوتبال ملی ایران را که ورق می زنیم بدون تردید نام حشمت خان در صدر مربیان موفق ایران قرار می گیرد، یک مربی با اقتدار که پدرانه برای فرزندان این مرز و بوم دلسوزی می کرد.

افسوس می خوریم که چرا از این شخصیت ها در فوتبال داخلی ایران استفاده نمی شود، مهره سوزی فقط به از دست دادن نسل جوان نیست بلکه عدم هنر بهره وری از تجربه داران بزرگ نیز نوعی از دست دادن فرصت ها است.

نویسنده: رضا اسماعیلی