شناخت گلرقرمزها از بازیکنان پرسپوليس مچ این تیم را خواباند.
اوسمار و شاگردانش در طول هفته‌ای که گذشت غیر از روز قبل از مسابقه اصلا تمرین پنالتی نداشتند از این جهت که فکرش را نمی‌کردند بازی به ضربات پنالتی بکشد و به‌نوعی از برد تیم‌شان در اراک مطمئن بودند. در تمرین آخر هم نفرات اصلی تیم بیشتر تمرین پنالتی داشتند که وحید امیری حتی در بین پنالتی‌زنان نبود و زمانی مجبور شد پشت ضربه پنالتی بایستد که هیچ بازیکنی برای زدن ضربه اعلام آمادگی نکرد.
مساله دیگر اینکه امیررضا رفیعی در تمرینات تیمش به این مساله اعتراف کرده بود که پنالتی‌گیر نیست و در تمرین آخر سرخپوشان نیز به‌خوبی این موضوع را ثابت کرده بود. در آن‌سو احمد گوهری هم اصلا دروازه‌بان پنالتی‌گیری نیست و دلیل موفقیتش در بازی جمعه شب شناختش از بازیکنان پرسپولیس بود.
او دو سال با اکثر سرخپوشان همبازی بود و خیلی خوب می‌دانست سرخپوشان به چه شکل ضربات خود را می‌زنند. از این رو وقتی دانیال اسماعیلی‌فر ضربه اش توسط گوهری مهار شد به همبازیان خود هشدار داد که احمد می‌داند چه سمتی پنالتی می‌زنند و بهتر است خلاف جهت همیشگی خود ضربات‌شان را بزنند. مخصوصا وقتی فرشاد فرجی خواست پشت توپ برود همبازیانش به وی گفتند مثل همیشه وسط نزند چون احمد این موضوع را می‌داند که اتفاقا گوهری موقع ضربه فرشاد وسط ایستاد اما او ضربه‌اش را زاویه‌دار زد.
به هر شکل سرخپوشان در حالی نتیجه را در ضربات پنالتی واگذار کردند که نه دروازه‌بان پنالتی‌گیری داشتند، نه به حد کافی بازیکن پنالتی‌زن و از همه مهم‌تر با گلر حریف دو فصلی را همبازی بودند.